Yaman darıxmışdım anamdan ötrü,
Gəldim görüşünə qəbristanlığa,
Baxıb gah səmaya, gah da torpağa:
Dünən lay-lay deyib, məni oynadan,
İndi baxır mənə məzar daşından,
Sanki nigarandır övladlarından!
Nə yaman amansız, qəddardır həyat,
Ayırdı anamı əbədi məndən!
Dünyanı bəxş edən sənə, mənə də,
Müqəddəs varlığa qəsd etdi birdən!
O xoşbəxt analı günlərimi də,
Cəllad tək kəsərək, aldı əlimdən!
Anam yapışmışdır məzar daşından,
Durub qarşısında deyirəm ki, mən:
- Qoy, assınlar məni dar ağacından!
Əgər, dəymişəmsə qəlbinə, ana!
Çalsın dilimdən də o gürzə ilan!
Övladdan, yoldaşdan ayrı düşməyin,
Burda da acısın daşıyıram mən!
Vəfasız övladın,qanmaz insanın,
Daşla yanğısını yaşayıram mən!
Anamın səssiscə dediklərini,
Oxudum kədərli o gözlərindən!!!
Hüseynova Yemən Böyükağa qızına
oğlu Hüseynov Güloğlandan
Tarix: 22.09.2024